ခ်စ္သူ၊ မုန္းသူ၊ ရန္သူ၊ ကိုယ္မသိေသာသူ၊
ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္,,အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ေသဆံုးေနသူမ်ားရဲ႕႐ုပ္အေလာင္းဓာတ္ပံုမ်ားကို
သတင္းတစ္ခုအေနျဖင့္ လုံေလာက္ေသာ တင္ျပမႈထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး တစ္ခါတစ္ရံ
လူသားဟုပင္ပံုေဖာ္ၾကည္႔ရန္ ခက္ခဲသည္႔႐ုပ္အေလာင္းမ်ား ပါမခ်န္
ေၾကာ္ျငာကဲ့သို႔ Public, သတင္းစာမ်က္ႏွာေတြမွာ
အႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာတင္ျပေနၾကသူေတြရဲ႕ ဦးေႏွာက္ ၊ႏွလံုးသား
နဲ႔ရည္႐ယ္ခ်က္ေတြကို နားလည္လို႔မရပါ၊၊
အထူးသျဖင့္ အျဖစ္ဆိုးနဲ႔အျပစ္မဲ့စြာေသဆံုးရသူႏွင့္
သူ႔၏က်န္ရစ္သူမိသားစုတို႔အေပၚ
ထားသင့္တဲ႔ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားႏွင့္ေလးစားရမဲ႔က်င္႔ဝတ္ေတြကိုသူတို႔ဘယ္ေခ်ာင္မွာသြားထားလဲမသိပါ၊ ေသသူ ႐ုပ္အေလာင္းေနရာမွာ ကိုယ္ျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ ဒါမႇမဟုတ္ကိုယ့္မိသားစုဝင္
တစ္စံုတစ္ဦးျဖစ္ေနမယ္ ဆိုရင္
အသက္တစ္ေခ်ာင္းကိုစြန္႔လႊတ္ဆံုး႐ႈံးသြားလိုက္ရတဲ႔အျပီး ေနာက္ထပ္
အဲဒီလိုေသရပါတယ္ဆိုတဲ့ အျဖစ္ဆိုးကို
ဆက္ၿပီးအက်ယ္တဝန္႔ေဖာ္ျပခံခ်င္ပါသလားလို႔ေမးရင္ Yes နဲ႔ No အေျဖ ၂
ခုကိုေ႐ြးၾကည္႔ပါ၊
ဒီရက္ပိုင္းေလးအတြင္း အေမရိကားမွာျဖစ္သြားတဲ့
စိတ္ေဝဒနာ႐ွင္ေသနတ္သမားေၾကာင့္ေသဆံုး သြားၾကရတဲ႔
မူလတန္းခေလးငယ္ေလးေတြရဲ႕မျမင္ရက္စရာေသြးေခ်ာင္းစီးေနတဲ႔ပံုေတြကို
စိတ္အမွန္းနဲ႔ ပဲၾကည္႔လို႔ရပါမယ္၊ သတင္းေတြကို႐ုပ္အေလာင္းဓာတ္ပံုေတြနဲ႔
ေဖၚျပမႈမ႐ွိတာ သတိထားၾကည္႔ႏိုင္ပါတယ္၊
အျခားႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမွာလည္းလူသတ္မႈ၊ မုဒိမ္းမႈ ဘယ္ accident
နဲ႔ေသတဲ့သူပဲျဖစ္ျဖစ္၊
ပုလိပ္ကပစ္ဖမ္းလိုက္ရလို႔အေသမိတဲ႔လူသတ္သမားပဲျဖစ္ျဖစ္ အနည္းဆံုးေတာ႔
အဝတ္ျဖဴ (သို႔မဟုတ္) တစ္စံုတစ္ခုႏွင့္ဖံုးလႊမ္းၿပီးမွ
သတင္းအျဖစ္တင္ျပေလ႔႐ွိတာေတြ႔ရပါတယ္၊
ဓာတ္ပံုနဲ႔တစ္ကြ သတင္းကိုေဖာ္ျပတယ္ဆိုရင္ေတာင္
သူတို႔သက္႐ွိထင္႐ွား႐ွိခဲ့စဥ္က ႐ုိက္ထားတဲ့ ပံုနဲ႔သာျပေလ႔႐ွိပါတယ္၊
ဒါဘာေၾကာင့္လည္းဆိုတာ စဥ္းစားၾကည့္ဖို႔လိုပါလိမ္႔မယ္၊
အမ်ားႀကီး မေတြးၾကည္႔ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ ဒါဟာလူသားအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ႐ွိတဲ့
စာနာေထာက္ထားမႈ ဆိုတဲ့က်င့္ဝတ္ကိုေစာင့္ထိန္းတဲ့
သူတို႔ရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္ပဲလို႔ ေတြးမိမယ္ဆိုရင္ မွားမယ္လို႔မထင္ပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ငါးလ,ေျခာက္လေလာက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႔
အတြင္းကတိုက္ခန္းအျမင့္တစ္ခုလို႔ထင္ပါတယ္ ၊ေဆြးေနတဲ့ေနာက္ေဖးေလွကားမွာဖုန္းထြက္ေျပာရင္းေလွကားက်ိဳးၿပီး
ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားက အဂၤေတေက်ာက္ျပားေပၚကုိျပဳတ္ၾကၿပီး႔
ေခြေခြေလးေသဆံုးေနတဲ့,မိန္းခေလးငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ပံုနဲ႔သတင္းကို
သစ္ထူးလြင္ဆိုတဲ႔ သတင္းဘေလာခ့္တစ္ခုမွာေတြ႔လိုက္ရပါတယ္၊
ငါ့ညီမေလးသာဆိုရင္ ဆိုတဲ႔အေတြးနဲ႔ Public စာမ်က္ႏွာေပၚမႇာ
အဲဒီလိုပံုစံႀကီးနဲ႔
ျမင္ေနရတဲ႔ ပံုကိုၾကည္႔ရင္း အေတာ္ကိုစိတ္ထိခိုက္လိုက္ရပါတယ္၊
အဲဒီပံုကုိျပၿပီးသတင္းတင္တဲ့ သူကိုလည္းအေတာ္ကို စက္ဆုတ္ၿပီး
ေဒါသျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္၊ သတင္းသမားေတြအတြက္ခုခ်ိန္မွာဘယ္သတင္းမဆို
ေဖာ္ျပႏိုင္တဲ့
အခြင့္ေရး႐ွိၾကပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ထိုက္သင့္တဲ့ တင္ျပမႈႏွင့္
အတိုင္းအတာ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခုေတာ႔ ႐ွိသင့္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ
အကုန္လြတ္လပ္ၿပီးလုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရတဲ့စံနစ္မဟုတ္ပါဘူး၊
ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးေတြ မွာ တကယ္ေတာ့သြးသံရဲရဲနဲ႕ေသေနတဲ႔လူရဲ႕ပံုေတြကိုျပေလ့မ႐ွိပါဘူး,မျမင္သင့္မျမင္အပ္တဲ႔အရာကို မျပဘူးဆိုတာ
ေသသူနဲ့က်န္ရစ္တဲ့မိသားစုကိုသာမက ၾကည္႔မိေသာသူ
ေတြ႔ျမင္ႏို္္္င္မဲ့သူ ကိုပါ ေလးစားျခင္းပါ၊ ဒါဟာယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္လို႔ဆိုရပါလိမ္႔မယ္၊
အဲဲဒီလိုအပိုင္းမွာယဥ္ေက်းမႈ မ႐ွိတဲ့
ႏို္င္ငံေတြအေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနၾကတဲ့အထဲမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကဘယ္အဆင့္မွာ
လိုက္ေနလဲ ဆိုတာေတာ့ မေျပာတတ္ပါ။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာအျဖစ္အပ်က္တစ္ခုျဖစ္ေလတိုင္း
ျဖစ္တဲ႔ေနရာ၊ျဖစ္တဲ့အမႈနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီးကို္င္တြယ္ရတဲ႔ တာဝန္႐ွိသူေတြမွာ
အားနည္းခ်က္ေတြ႐ွိသလို၊ တစ္ခ်ိဳ႔သတင္းသမားေတြအပိုင္းမွာလည္း
သတင္းသမား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေစာင့္ထိန္းရမဲ့ က်င့္ဝတ္ေတြမ႐ွိပဲ ေဘာင္ေက်ာ္ၿပီး
ေမ်ာက္ေတၸ ကင္မရာ ကိုင္ေနသလိုေတြ႔ေနရပါတယ္၊ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုအတြင္း
မေျပာႏုိင္,မဆိုႏိုင္ေတာ့တဲ့ ဒုကၡသည္ ကာယကံ႐ွင္
ရဲ႕အ႐ွက္နဲ႔ဂုဏ္သိကၡာကိုမငဲ့ႏိုင္၊ အကုန္႐ိုက္၊အကုန္တင္၊သင့္၏မသင့္၏ Limite
မ႐ွိပါ။ တစ္ခုခုဆိုရင္ အေရးေပၚကူညီႏိုင္ဖို႔ထက္
ေမ်ာက္ပြဲလိုေျပးၿပီးေဘးကရပ္ၾကည္႔တဲ႔လူအုပ္က
တပ္မတစ္ခုေလာက္ျဖစ္ေန တတ္ပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ့လူ႔သဘာဝအရ
စပ္စုတတ္ၾကေတာ့ အျပစ္လို႔ေျပာလို႔မရတဲ့
ဓေလ့ထံုးစံပါ၊ သူတို႔ကလည္းပါလာတဲ႔လက္ကိုင္ဖုန္းေတြနဲ႔ ႐ိုက္ၿပီး
သတင္းဦး သတင္းထူး ဆိုၿပီး facebook ေပၚတင္ၾကအံုးမွာပါ ။
ေျပာရမယ္ဆိုရင္
ျမန္မာျပည္မွာ,တစ္စံုတစ္ခုအျဖစ္ဆိုးနဲ႔ႀကံဳခဲ့ရင္,ကိုယ္ေသၿပီးေနာက္ပိုင္းေတာင္ မလြယ္လွပါလားလို႔ေတြးမိပါတယ္၊,ကိုယ့္ခႏၶာကတြင္းထဲမွာ,,အ႐ိုးက်ေနရင္ေတာင္,,အသက္ထြက္ခ်ိန္မွာ ပံုစံတစ္ခုခုနဲ႔(မ်က္ေစ႔ထြက္ေနမယ္,ပါးစပ္ႀကီးဟေနမယ္,ျပလို႔ဘယ္လိုမွျမင္မေကာင္း)တဲ့,,ကိုယ့္ဓာတ္ပံုဟာ စာနာမႈကင္းမဲ့တဲ့လူေတြရဲ႕ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕အတၲအတြက္
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာ အသံုးခ်ခံရႏိုင္ဖြယ္႐ႇိပါတယ္၊ဒီေတာ့ အျခားႏိုင္ငံမွာေတြထက္
ျမန္မာျပည္မွာသြားသတိ၊စားသတိအထူး႐ွိဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္၊
ကံတရားကိုမျမင္ႏိုင္တဲ့အတြက္
အိမ္ကထြက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔ လမ္းမွာကိုယ္ဘာျဖစ္မယ္ ဆိုတာကိုမသိႏိုင္ပါဘူး
၊တစ္စံုတစ္ခုမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ စိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ သတင္းသမားေတြက
သတင္းယူဖို႔က အဆင္သင့္ပဲ၊ ေဘးမ်ားေတြ႔ခဲ့ရင္ေသ၊မေသေတာ့မေသခ်ာဘူး၊
ဒါေပမဲ့ေဘးပရိသတ္နဲ႕ သတင္းသမားေတြရဲ႕ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခ်က္ ခံရဖို႔ကေတာ့ေသခ်ာ ပါတယ္၊ ဒီမိုကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းဖို႔
အစပ်ိးေနတဲ့အခ်ိန္ေလးပဲျဖစ္ေနေသးတာမို႔ ေလာေလာဆယ္ အေျခအနရ
ေကာင္း/မေကာင္း၊သင့္/မသင့္ ဆိုတာေတြ၊ အရည္အခ်င္းထက္၊အရည္အတြက္ဆိုတာေတြက
ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရာေထြးေနပါ တယ္၊ ေကာင္းျခင္းဆိုးျခင္းေတြကို
ကိုယ္သိထားသမ်ွ အျပဳသေဘာ၊ မ်ွေဝတ့ဲသေဘာနဲ႔
ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ,, ေျပာမိတဲ့သူမွာ အျပစ္က်အဆဲခံေနရအံုးမဲ့အခ်ိန္ပါ၊
ဒီေတာ့ အသြားမေတာ္ တစ္လွမ္း
ဒီမိုကေရစီအျပည့္အဝ႐ိွတ့ဲႏိုင္ငံေတြကလို စံႏႈန္းထားေတြ ယဥ္ေက်းမႈေတြ
မထြန္းကားေသးတဲ့အတြက္ တစ္စံုတစ္ခု အသက္ေဘး အႏၲရယ္နဲ႔ႀကံဳလို ႔ကေတာ့
ေသပင္ေသာ္ျငား အနည္းဆံုး ကိုယ္႔ယဥ္ေက်းမႈေလးနဲ႔ကုိယ္ျဖစ္ေနဖို႔ အတြက္
ေအာက္ခံ၊အတြင္းခံ၊အဝတ္အစား အျပည္႔အစုံဝတ္ၾကပါ၊
မိသားစုကိုဆက္သြယ္လို႔ရမဲ႔ ဖုန္းနံပါတ္နဲ႔လိပ္စာေတြကုိ
သြားေလရာကိုယ္နဲ႔မကြာ ယူေဆာင္သြားတဲ့ ဓေလ့ကိုလည္းက်င့္သံုးၾကပါ၊
ကိုယ့္မိသားစုေရာက္မလာမခ်င္း တာဝန္႐ွိလူႀကီးေတြကအစ
မိမိ႐ုပ္အေလာင္းေကာင္ႀကီးကို ၾကည္႔ေပ်ာ္႐ႈေပ်ာ္ အေနအထား,ထားေပးႏိုင္၊မႏိုင္
မေသခ်ာပါ၊ဟိုလူၾကည္႔ဒီလူၾကည့္နဲ႔
ဓာတ္ပံုေတြ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္႐ိုက္ၾကရင္း ေမ်က္ပြဲကၾကာႏိုင္ပါတယ္။
ဒီေတာ့အေကာင္းဆံုးကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ အျပင္ထြက္ရင္ သံဗုေဒၶ႐ြတ္ပါ၊
ကိုယ့္ကိုကိုယ္သရဏဂံု တင္ပါ၊ ဖုန္းနဲ႔,လိပ္စာ,အိပ္မွာခ်ိတ္ပါ၊
ေယာက္က်ား/မိန္းမ မဟူ အားလံုးေသာသူေတြ ေအာက္ခံအတြင္းခံ
အဝတ္အစား အျပည္႔စံုဝတ္ၾကပါ ဘယ္လိုမွအမွားမ႐ွိဘူးလို႔ဆိုခ်င္ပါတယ္။ ။
မွတ္ခ်က္။ ။ (သတင္းသမားစိန္ေမ်ာက္ေမ်ာက္ေတြလို႔ ဆိုရာမွာ
သတင္းသမားက်င့္ဝတ္ႏွင့္ညီၿပီး၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားႏွင့္ အရည္အခ်င္းျပည္႔ဝတဲ့
သတင္းသမားမ်ားလည္း႐ွိေနတဲ့အတြက္ အားလံုးလို႔ မဆိုလိုပါ၊ ဤေရးသားမႈ၌ အသုဘ႐ႈ
တရားသေဘာႏွင့္ေရးသားျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါ၊ လူသားခ်င္းအတြင္း မွ
ေလးစားမႈ၊ယဥ္ေက်းမႈ၊ ႐ႈ႕ေဒါင့္ႏွင့္ ကိုယ့္အျမင္ခံစားခ်က္ က္ို
ေဝမ်ွျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္၊ လူခ်င္းမတူၾက၍ အယူအဆလည္းကြဲျပားႏိုင္ပါသည္၊
မည္သူႏွင့္မ်ွအျငင္းမပြားလိုပါ၊။)
အခ်င္းခ်င္းေမတၲာပြား၊ကိုယ္ခ်င္းစာတရားေတြထား၊ ေလးစားမႈယဥ္ေက်းမႈေတြ ထြန္းကားၿပီး အားလံုးေဘးရန္ကင္းၾကပါေစ။ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။
ဒါလီ,Darli
18-12-2012
\
