ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ နီးသထက္ နီးလာပါၿပီ။ အဓိက ၿပိဳင္ဘက္ပါတီ
ႏွစ္ခုျဖစ္တဲ့ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးနဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီတို႔လည္း အႀကိတ္အနယ္ မဲဆြယ္ေနၾကၿပီ။ ႏွစ္ဘက္လံုး
လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ေလ့လာတဲ့ အခါ မတူ ကြဲျပားတဲ့ မဲဆြယ္ စည္းရံုးမႈ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားနဲ႕
လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
အင္န္အယ္လ္ဒီရဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ ကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ တုိင္းျပဳ
ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲတံုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က်င့္သံုးတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ အတုိင္းပဲ။
အဲဒီတံုးက အမတ္ေလာင္းေတြကို ဖဆပလ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႕က ေရြးတယ္၊ ေဒသခံ မဟုတ္သူေတြလဲ ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သူေရြးေပးတဲ့ အထဲမွာ စိတ္ခ်ရတဲ့ လူေတြလဲ ပါတယ္။ သိပ္စိတ္မခ်ရတဲ့ သူေတြလည္း
ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဖဆပလက ေရြးေပးတဲ့ အထဲမွာ အေခ်ာင္သမား ပါလာရင္ေတာင္ ဖဆပလရဲ့ စည္းကမ္းကို
ရိုေသေသာ အားျဖင့္၊ ဖဆပလရဲ့ တစ္ႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရး ရေအာင္ လုပ္မယ္ ဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို
ကူညီေသာ အားျဖင့္ မဲေပးၾကပါလို႕ ေျပာတယ္။ ( ၁၉၄၇ မတ္လ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ ေရြးေကာက္ပြဲ သတိေပးခ်က္
မိန္႕ခြန္း) အခု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ စည္းရံုး ေျပာၾကားမႈမ်ားကို ၾကည့္ရင္လည္း ဒီမိုကေရစီ
ေဖာ္ေဆာင္ေရး အတြက္ သူနဲ႕ သူ႕ပါတီကို ယံုၾကည္ဖို႕ ေျပာေနတာ ေတြ႕ရမွာပါ။ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း
အေၾကာင္းေတာင္ သိပ္မေျပာပါဘူး။ ႀကိဳဆို ေထာက္ခံတဲ့ လူေတြရဲ့ စာတမ္းေတြ၊ ေဆာင္ပုဒ္ေတြကို
ၾကည့္ရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အေပၚ ခ်စ္ခင္ အားကိုးမႈေတြပဲ ျဖစ္ေနၿပီး ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း
မဆိုထားနဲ႕ ပါတီကို ေထာက္ခံတဲ့ ဆုိင္းဘုတ္ေတာင္ သိပ္မေတြ႕ရပါဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာေတာ့
ဗဟိုက ခ်ေပးတဲ့လူ အေပၚ ေအာက္ေျခက မေက်လည္ တာေတြလည္း ရိွတယ္။
ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ကေတာ့ တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ပဲ စည္းရံုး ေနတာ
ေတြ႕ရပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္ အားလံုး လိုလိုဟာ က်င္းပေနဆဲ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းေတြကိုပဲ တက္ေနၿပီး
ၿပီးခဲ့အပတ္ကမွ လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေ၀းေတြကို သႀကၤန္ ကာလတြက္ နားထားလိုက္တာ ေတြ႕ရပါတယ္။
ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးရဲ့ နည္းဗ်ဴဟာ ကေတာ့ အိုင္ဒီေယာ္ေလာ္ဂ်ီထက္ Need ကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး စည္းရံုးတဲ့
နည္းပါဘဲ။ ဒါဟာ ဂ်ပန္နဲ႕ အာရွ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံမ်ားမွာ လုပ္ေလ့ရိွတဲ့ နည္းဗ်ဴဟာပါပဲ။
အေနာက္ ႏုိင္ငံမ်ားမွာေရာ ကင္းလားလုိ႔ ေမးရင္ မကင္းလွပါဘူး။ ေနာက္တစ္ခုက ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး
ကိုယ္စားလွယ္ အမ်ားစုဟာ ေဒသခံ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ၊ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳး ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊
အၿငိမ္းစား အစုိးရ ၀န္ထမ္းေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ေဒသ လိုအပ္ခ်က္ကို သိတယ္။ ေဒသေပါက္ေတြ ျဖစ္တယ္။
ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးဟာ လမ္းစဥ္ပါတီ အေနနဲ႕ ဗဟိုက ခ်ေပးတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ စနစ္ေၾကာင့္ ဘယ္လို
ဒုကၡ ေတြ႕ခဲ့တယ္ ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့ၿပီးၿပီ။
ဒီနည္းဗ်ဴဟာ ႏွစ္ခု ဘယ္ဟာက ေအာင္ပြဲ ခံမလဲလို႔ ေမးရင္ အင္န္အယ္္လ္ဒီ
နည္းဗ်ဴဟာက ႏုိင္ငံေရး တက္ႂကြမႈမ်ားတဲ့ ၿမိဳ႕ျပ ေဒသေတြမွာ ထိေရာက္ၿပီး ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးကေတာ့
ေက်းလက္ ေဒသေတြမွာ ပိုၿပီး ထိေရာက္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲ
တစ္ခုလံုးနဲ႕ ေျပာရင္ေတာ့ အင္န္အယ္လ္ဒီကပဲ ေအာင္ပြဲခံမွာပါ။
ဒါေပမယ့္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္က ၂၀၁၅ မွာ ဘယ္လို ျဖစ္မလဲဆိုတဲ့
ကိစၥပဲ။
တကယ္လို႕ ပိတ္ဆို႕မႈေတြ တစ္ေျဖးေျဖးျခင္း ဖယ္ရွားသြားမယ္၊
တုိင္းျပည္ရဲ့ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရးေတြ နလံထူလာမယ္။ လူေတြက အနာဂတ္ကို ပိုၿပီး ယံုၾကည္လာမယ္၊
အတုိင္းအတာ တစ္ခုအထိ ျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ ႏုိင္မယ္ဆိုရင္ ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးဟာ
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲကို တုိင္းျပည္တြင္ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲနဲ႕ ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္မႈကို
ၿငိမ္းၿငိမ္း ခ်မ္းခ်မ္း ေဖာ္ေဆာင္ ႏုိင္တဲ့ ပါတီဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႕ ၀င္ၿပိဳင္ႏုိင္မွာ
ျဖစ္ပါတယ္။
အင္န္အယ္လ္ဒီဘက္က အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အားတစ္ခုထဲနဲ႕
ၿပိဳင္လို႕ ရႏုိင္ပါ့မလား ဆိုတာလည္း စိတ္၀င္စားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မဲဆႏၵနယ္ ေလးရာေက်ာ္ကို
အကုန္သြားၿပီး မ်က္ႏွာျပဖို႕ ဆိုတာလည္း ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီအတုိင္းသာ ဆက္သြားမယ္ ဆိုရင္ ၂၀၁၅ က်ရင္ေတာ့
ျပည္ခုိင္ၿဖိဳးရဲ့ စည္းရံုးေရး နည္းဗ်ဴဟာက အင္န္အယ္လ္ဒီကို ေက်ာ္တက္သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။
ပိေတာက္ေျမ
